Ołtarz Wita Stwosza

26 maja 2013
1 komentarz  Wyślij stronę

Ufundowany przez mieszczaństwo Krakowa Ołtarz Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny jest największym obiektem tego typu w Europie. Powstał w latach 1477-1489 w warsztacie przybyłego z Norymbergi rzeźbiarza Wita Stwosza.

Ołtasz ma wymiary 11 x 13 m, a wysokość realistycznie oddanych figury wynosi około 2.7 m. Został wykonany z drewna dębowego (konstrukcja) i lipowego (rzeźby).

Podstawę Ołtarza Wita Stwosza stanowi pradella z drzewem genealogicznym Chrystusa i Maryi, a szafę nastawy zdobią cztery skrzydła, w tym dwa ruchome.

Zamknięty Ołtarz prezentuje dwanaście scen Boleści Maryi.

Każdego dnia w południe następuje otwarcie skrzydeł Ołtarza.

Otwarta szafa prezentuje tajemnice Radości Maryi – od Zwiastowania do Zesłania Ducha Świętego na skrzydłach oraz sceną Zaśnięcia Maryi Panny w otoczeniu apostołów w centrum.

Ciekawostką jest, że przed wybuchem II wojny światowej, aby uchronić Ołtarz Wita Stwosza przed zniszczeniem rozebrano go i spławiono Wisłą do Sandomierza. Tam był przechowywany w katedrze i seminarium, ale poprzez donosy Niemcy dowiedzieli się o ukrytym dziele i wywieźli do Niemiec.
Do Krakowa ołtarz przywieziono po wojnie w roku 1946, a po konserwacji w latach 1946-1950 wrócił do kościoła Mariackiego w 1957 roku.